Szukaj, a znajdziesz!
Po kilku próbach okazało się, że jest dogodne rozwiązanie problemu, możliwość obejścia przeszkody. Czasem trzeba wynaleźć swoje rozwiązanie. Czasem da się przejść drogą już uczęszczaną. Ale nie ma co się poddawać, bo rozwiązania są wszędzie wkoło nas. Jeśli uda Ci się odnaleźć dobre rozwiązanie, natychmiast z niego skorzystaj. Szkoda czasu na oglądanie się na uwagi innych ludzi.
Oprócz wszelkich rozproszeń pojawiają się na drodze do marzeń zakazy i nakazy. Niektóre będą zwyczajnie marnowały nam bieżący czas, inne spowodują bardzo duże opóźnienia albo zablokują wszelkie działania na lata. Tymi, zazwyczaj złymi, rzeczami są wszelkie uwagi innych ludzi, reguły życia w społeczeństwie, niekorzystne prawo, dziwne treści publikowane w mediach i powodujące mętlik w głowie. Czasem będą to ostrzeżenia przekazywane w dobrej wierze. Jednak ogrom tych zakazów i nakazów potrafi skutecznie zniechęcić do poszukiwania własnego szczęścia.
Jeszcze gorzej jest, gdy człowiek poddaje się wszelkim regułom i stara się wpasować gdzieś pomiędzy wszelkie reguły. Z pozoru to nic złego, jednak osoba, która wbrew swojej naturze chce być kimś innym, zazwyczaj kończy na byciu nikim.
Jakie mamy możliwości, gdy nie wiadomo co robić? Zazwyczaj wtedy szukamy podpowiedzi. Można też wypróbowywać rozwiązania po kolei. Najczęściej używamy obu tych metod. Szukamy zatem mapy. Niektóre są dokładne, a inne bardzo ogólne. Tak czy inaczej dają nam one pewien zarys ścieżki, którą możemy podążać. Gdy wiemy czego chcemy, o wiele lepiej odczytamy zawarte na tej mapie informacje. Tym dokładniej określimy w którą stronę mamy iść.
Im lepiej człowiek zna się na otaczającej go rzeczywistości, tym lepiej będzie odczytywał z podpowiedzi i które rady są dobre, a które mogą zwieść go na manowce. Dlatego ważne jest, by ciągle się edukować.
Jak widać, z każdą chwilą zastanawiania się nad swoim życiem, jego wizja ulega zmianie, albo wyklarowaniu się najważniejszych pragnień. Każda z tych dróg jest dobra. Zmiany są nieuniknione, ponieważ ogólnie nie zastanawiamy się nad swoimi marzeniami. Wszelkie przekazy medialne za to zniekształcają pragnienia większości ludzi. Wyzbywają ich tego, co czuli w dzieciństwie i w zamian za to podstawiają jakąś określoną inną wizję świata.
Dopiero w drodze rozwoju i dokładania wysiłku udaje nam się krok za krokiem odrzucać to, czego nie chcemy i docierać do tego, co chcemy. Człowiek, który dowiedział się w końcu mniej więcej, czego chce, jest zatem gotowy wyruszyć w podróż, by to zdobyć…
Nie należy odpuszczać marzeń, tylko dlatego, że są niewyraźne. Przy większym wysiłku i upływającym czasie na pewno ich wizja będzie coraz mocniejsza. Na początku widać było tylko drzewa. Teraz jednak wyłania się konkretny kształt. I oczywiście może on się jeszcze zmienić, a nawet zamienić na coś kompletnie innego. Chodzi o to, by dokładać wysiłku w klarowanie swojej wizji. Gdy widzimy coraz wyraźniej swoje cele, to kim chcemy być i co konkretnie robić, napływa również chęć do działania i energia.
Pojawia się też pragnienie dalszego szukania rozwiązań, bo widzimy już pierwsze efekty.
Gdy powstają marzenia w głowie i zamiast natychmiastowej wiary w powodzenie pojawia się zwątpienie, nie należy się poddawać. Dobrze jest poświęcić czas, by przez te drzewa dostrzec coś, czego szukamy. Tylko pozornie nic nie widać. Bo nawet jeśli widzimy w lesie tylko liście i drzewa, nawet one są lepsze niż brak jakiejkolwiek wizji. Marzenia się przydają, są naszym celem, jednak nasze otoczenie również może nim być, gdy jeszcze chwilowo brakuje innego pragnienia.
Nawet jeśli brak tymczasowo marzeń, zamiast zmartwień lepiej podziwiać piękno krajobrazu.
W dniu szczególnym, jakim jest wigilia Bożego Narodzenia, pragnę życzyć Ci smacznej kolacji wigilijnej, spędzonej w gronie umiłowanych ludzi. Niech ten dzień napełni Cię radością, która trwać będzie jeszcze długo po świętach.
Życzę Ci, żeby Mikołaj odwiedzał Ciebie nie tylko raz do roku, ale co tydzień i żeby prezenty, które przynosi zachwycały Cię swoją wartością, czasem materialną, a czasem duchową.
Niechaj cały wszechświat Tobie sprzyja, a ludzie okazują wobec Ciebie miłość i zrozumienie.
Andrzej
Jedna z moich czytelniczek zadała bardzo ważne pytanie:
Dlaczego przeważnie czuję się zbędna, odrzucona, niepotrzebna? Skąd bierze się wrażenie, że wszystkim idzie lepiej, są lepsi i każdy łatwo nawiązuje kontakt i ma masę przyjaciół? Dlaczego ja nie mogę nawiązać jakiejś więzi z innymi ludźmi, a jak już to trwa to bardzo długo?
Zajmiemy się dwoma najważniejszymi przyczynami:
Po pierwsze gdy uważasz, że Twoje działania są nic nie warte, a Ty jesteś leniem, który nic nie umie – każde działanie innego człowieka będzie według Ciebie lepsze, piękniejsze i bardziej wartościowe. Taki człowiek może robić znacznie mniej niż Ty, jego działania mogą mieć gorsze rezultaty, a Ty i tak będziesz uważać, że jest kimś lepszym. Będziesz mieć wrażenie, że temu drugiemu idzie wszystko lepiej, ale tylko dlatego, że Ty osobiście w swojej głowie umniejszasz wartość Twoich działań – bez względu na to jakie one są.
Po drugie nie wiesz wszystkiego o sytuacji owego „człowieka sukcesu”. Ty porównujesz siebie całą do części człowieka, którego uważasz za tego lepszego. Siebie znasz dobrze, znasz swoje myśli i wiesz, że one bardzo często wędrują na manowce. Wiesz, że potrafisz nienawidzić ludzi, że nie chce Ci się nic robić, że wiele razy nie dokończyłaś jakiegoś zadania i że czasem cały świat jest „do dupy”. Tamten człowiek, któremu wszystko wychodzi z kolei, musi być kimś lepszym! Ma wielu przyjaciół, odnosi sukcesy i łatwo nawiązuje kontakt z ludźmi… Twój mózg działa na Twoją niekorzyść nakładając na niego aureolę i automatycznie uważasz, że ma on lepiej w życiu od Ciebie. Możliwe, że gdybyś takiego człowieka zapytała o jego sukcesy, odpowiedziałby Tobie, że wewnątrz jest strasznie nieszczęśliwy, bo co mu po tych ludziach, skoro żaden z nich nie jest prawdziwym przyjacielem, a te relacje są płytkie i mało satysfakcjonujące…
Wrażenie, że innym wiedzie się lepiej, bierze się z porównywania siebie z ludźmi. Przestań oglądać się na innych, zastanów się nad pomysłem na własne życie, nakreśl plan i go realizuj. Wtedy wrażenie zniknie, bo nie będziesz o nim w ogóle myślała, będziesz zajęta sobą. Przy okazji pojawią się nowi znajomi i przyjaciele.
Jest takie powiedzenie: żeby mieć przyjaciela, należy najpierw samemu być przyjacielem.
Po pierwsze: nawiązywanie trwałej i wartościowej relacji, trwa bardzo długo! Są oczywiście wyjątki szybkiego dogadania się i miłości od pierwszego spojrzenia, tak jak i niektórzy ludzie wygrywają w „totka”. Zazwyczaj jednak dobra relacja potrzebuje czasu, bo trzeba się dobrze poznać, stworzyć zaufanie, trochę intymności, a dopiero potem mocną więź. Czyli w przypadku długości nawiązywania relacji wszystko jest z Tobą w porządku.
Wracając do samego nawiązywania więzi, jeśli nie potrafisz zapoczątkować dobrej relacji, problem tkwi w którymś z Twoich zachowań. Może boisz się intymności, nie chcesz zbyt wiele o sobie mówić, deklarujesz przyjaźń, ale gdy jesteś potrzebna, mówisz, że nie masz czasu? A może brakuje Ci czasu na spotkania z ludźmi, podczas gdy siedzisz w domu całymi dniami i oglądasz telewizję lub przeglądasz strony w internecie albo trwonisz czas na inne równie banalne zajęcia? Pamiętaj, że ludzie nie są głupi i wiedzą, że nie robisz w takim przypadku wiele w domu, a gdy mówisz, że nie masz czasu, odbierają to jako brak woli spotkania się czyli brak woli nawiązania relacji.
Nie można nawiązać przyjaźni z ludźmi jednocześnie od nich uciekając. Nie ufając nikomu nie sprawisz wrażenia osoby, której warto zaufać. Nie będąc przyjacielem, nie znajdziesz przyjaciela, przynajmniej nie na dłuższy czas. Daj się polubić! Przy okazji, kliknij „Lubię to!”, po prawej stronie i polub tą stronę!
Dalszą odpowiedzią, dlaczego ciężko nawiązać Ci relacje będzie… Twoje pytanie:
Skoro czujesz się zbędna, odrzucona i niepotrzebna, automatycznie przekazujesz te uczucia innym ludziom. Zamykasz się w sobie, boisz się zaufać, intensywnie pragniesz zainteresowania jednocześnie odrzucając je. Takie zachowania odstraszają potencjalnych kolegów, koleżanki i przyjaciół.
Skoro pragniesz zainteresowania i jednocześnie boisz się tego zainteresowania, dajesz sprzeczne sygnały ludziom. To z kolei daje im jednoznaczny sygnał, że jest z Tobą coś nie w porządku. Widzą niespójność pomiędzy deklaracjami a działaniem. Pracuj nad swoimi emocjami. Mogę tu napisać wręcz, żebyś dorosła emocjonalnie do odczuwania radości z przebywania z ludźmi. Gdy jesteś w tłumie odczuwaj radość – dosłownie. Pójdź do hipermarketu, na ulicę handlową, do kina czy w inne miejsce, gdzie jest dużo ludzi, rozejrzyj się, zauważ ich i odczuj radość, że jesteś wśród tak dużej liczby osób. Ćwicz to aż do skutku. Przebywaj z ludźmi i ciągle staraj się odczuwać wobec nich sympatię. Nie bój się, wyobraź sobie, że każdy z nich mógłby być Twoim znajomym. A gdy przebywasz już z ludźmi, których znasz, staraj się im choć trochę ufać, odczuwać radość, że z nimi jesteś. Myśl, że chcesz ich lepiej poznać, wiedzieć jakie mają marzenia, co chcą w życiu robić, jacy są gdy jest im wesoło czy smutno.
Ludzie, którzy nawiązują szybko relacje z innymi mają wspólną cechę, która im to umożliwia. Są ciekawi wszystkich ludzi wkoło! Chcą ich poznać i dowiedzieć się kim są i gdzie podążają. Gdy poznaję nową osobę, jestem zawsze ciekawy co ma do powiedzenia, co chce robić, kim jest i jakie miała już przygody w życiu. A Ty?
Co daje prawdziwa motywacja? Jak zdobyć motywację? Obejrzyj poniższy film, a się przekonasz.
To zadziwiające, że reklama może inspirować, a jednak w tym przypadku działa ona wyśmienicie.
Poniżej możesz przeczytać opinię jednego z czytelników, który zainwestował w moją książkę i z niej skorzystał:
Moim zdaniem, jest to jedna z najlepszych publikacji traktujących o motywacji. Czytałem już wiele książek na ten temat, jednak to w książce „MotywAkcja” znalazłem dogłębną analizę procesu motywacji. Ponadto, nie jest to tylko książeczka do poczytania na dobranoc, ale praktyczny podręcznik, który wskaże nam krok po kroku, jak możemy się sami zmotywować do działania. Bez względu na status społeczny, płeć, czy fizyczne ograniczenia. Gorąco polecam!
Marcin
Student
A skąd wiem, że Marcin skorzystał z książki, którą napisałem?
Książkę MotywAkcja pisałem właśnie w celu stworzenia podręcznika do motywacji. Specjalnie rozłożyłem w niej motywację na „czynniki pierwsze”, żeby czytelnik mógł samą motywację poskładać z opisanych elementów i dopasować ją do siebie.
Pisałem ją również w taki sposób, żeby można było korzystać z niej po przeczytaniu, jak z podręcznika. Czyli opisuję każdy element osobno, żeby można było zajrzeć do konkretnego rozdziału w konkretnym celu. Tutaj dodam, że i ja z niej korzystam, gdy wydarzenia mi nie sprzyjają. Zaglądam wtedy do książki i czytam porady, które przypominają mi, że przecież nie ma czasu do stracenia! Odkrywam dzięki niej „na nowo”, że mimo przeciwności losu, są sposoby, żeby obejść problemy. Marcin ujął to wszystko w swoim opisie książki i widać, że on z niej w takim razie bardzo dobrze skorzysta.
I rzeczywiście nie jest to książka „do podusi”, którą czytasz jak powieść sensacyjną, a potem zapominasz co w niej było. Ona daje Ci konkretną wiedzę opartą na konkretnych przykładach i zmusza do myślenia. Wiem, że niektórych nie da się zmusić do przemyśleń, ale oni mają do wyboru dużo innych książek o motywacji…