Po raz kolejny miałem możliwość opowiedzenia młodzieży z XXVI LO o rozwoju osobistym. Co taki rozwój może im zaoferować? Świetlaną przyszłość? Karierę? Możliwości? O takich tematach porozmawialiśmy sobie i o tym czym ten rozwój w ogóle jest.

Chłopcy i dziewczęta zgromadzeni na wykładzie w „Bibliotece z Kotem” czyli Filia nr 25 Biblioteki Miejskiej w Łodzi byli zadziwiająco zainteresowani tematem i zadawali sporo pytań. Jeszcze do dziś mnie taka aktywność zadziwia, bo dużo słuchałem o bezrefleksyjnym podejściu do życia naszych nastolatków. Nie wiem jak inni, ale moi słuchacze są aktywni i nie oszczędzają mnie – wypytują o wszystko! Cale szczęście znam się na tym, co robię, bo inaczej pisząc potocznie „zagięliby mnie” nie raz, nie dwa.

Widząc zaangażowanie moich słuchaczy widzę, że będę miał jeszcze sporo okazji do „wygłaszania mądrości z ambony” (ach, i mam nadzieję, że się nie mylę). Bardzo mnie to cieszy, bo przez kilkanaście lat zebrałem bardzo dużo wiedzy związanej z rozwojem. A przede wszystkim wypróbowałem w praktyce bardzo dużo wiedzy i wiem co działa, a co nie działa. I jakie są szanse, że, tak, właśnie u CIEBIE, konkretna technika zmieni twoje życie na lepsze, bądź nie zmieni nic. Warto przyjść i posłuchać…

Gdy masz już doświadczenie, to nawet oba rozwiązane buty na raz nie wywołają u ciebie najmniejszego drgnięcia oka. Po prostu schylisz się, zawiążesz i pójdziesz dalej. To jest stan, który osiąga każdy człowiek sukcesu.

Niekiedy zdążył się już taki człowiek nadenerwować i teraz jako weteran nie jest w stanie odczuć złych emocji, znieczulił się. Niektórzy od razu mniej się przejmują, dzięki czemu oszczędzają sobie nerwów.

Tak gdzie jest sukces jednakże nie ma pewnego rodzaju ludzi. Tych, co nie panują nad emocjami. Takich, którzy nie nauczyli się szybko rozwiązywać problemów i ciągle się złoszczą, rozpamiętują, rozdrapują rany. Trzeba wybrać: albo marzenia, albo roztrzęsione emocje i brak kontroli nad sobą.

Poszliśmy prosto i teraz patrząc wstecz widać lepiej jaki to był wybór. Widać też część przebytej do tej pory drogi. Dlatego pisałem wcześniej, że warto czasem spojrzeć w przeszłość i kolekcjonować wspomnienia. Widzimy wtedy swoją drogę, możemy ocenić decyzje z perspektywy czasu i nauczyć się lepiej decydować na przyszłość.

Ważne przy tym, by nie wypominać sobie każdego kamienia, ubłoconej sznurówki czy złej pogody po drodze.

Znowu przeszkoda! Hm… zaraz zaraz… Ktoś już za mnie przeszkodę rozbroił?

Na szczęście są problemy, które mają także inni ludzie. Wielu było przed nami na naszej drodze. To oznacza, że już wcześniej musieli znaleźć na te problemy rozwiązania. Dlatego właśnie czytasz moje artykuły, książki, być może chodzić na moje wystąpienia.

Liczysz na to, że być może, miałem ten sam problem co ty i go rozwiązałem. Albo przynajmniej skoro zajmuję się rozwojem osobistym znam kogoś, kto opowiedział mi jak rozwiązać nurtujący Ciebie problem.

Tak, to dobra wiadomość. Są ludzie, którzy już problem rozwiązali i mogą Ci pomóc. Jeśli chodzi o rozwój osobisty przeszedłem już długą drogę, potknąłem się nie raz i wiem jak omijać wyboje :). Wiele rozwiązań jest już opisanych, wystarczy po nie sięgnąć.

Są dwa kierunki poruszania się po linii czasu. W przód i wstecz. Oczywiście w przenośni. Tak samo jest w działaniach związanych z realizacją siebie. Tu już niekoniecznie w przenośni, ponieważ jeśli przestaniesz na chwilę realizować swoje marzenia, zaczynasz się w nich cofać. Dlatego tak się dzieje, bo czas i tak upływa.

Oczywiście nie uważam przystopowanie za coś złego. Bo przecież nie trzeba non stop gonić za wszelakimi celami. Nie ma przymusu osiągania celów. Takie zachowanie może być nawet niezdrowe, bo ile można mieć celów? Na przykład gonitwa za sukcesami w pracy nazywa się pracoholizmem, a w stosunkach międzyludzkich natarczywością, nadgorliwością lub narzucaniem się.

Najlepiej iść przed siebie w swoim naturalnym tempie. A jeśli jest taka konieczność trochę przyspieszyć.

Marzenie o polanie zostało za nami. Czas wybrać się w drogę, poszukać dojścia do kolejnego celu. W końcu życie trwa dość długo i nie można go spędzić tylko w jednym miejscu… Ci, co chcieli tam zostać, zostali. Jednak w rozwoju osobistym chodzi o kształcenie się, więc ten serial rozwojowy także musi podążać w nowe rejony. Jesteśmy ciągle na „Drodze do doskonałości”, a w drodze podąża się przed siebie.

Obieramy w takim razie kolejny cel i go realizujemy. Przed nami kolejne wybory i rozwidlenia drogi. Ale mając już pewne doświadczenia i podjęte decyzje, będzie łatwiej.

Osiągnąłeś sukces. Tak, już jakiś czas temu.

Nadal jesteśmy na polanie. Polana i polana. Tu krzak, tu patyk. Trawa, ziemia, AUaaa – kamień! Trochę śniegu, w oddali drzewa i chmury. I tak ciągle, do znudzenia.

Jak to jest u Ciebie? Szybko nudzisz się osiągnięciami? A może przeciwnie, potrafisz delektować się tym, co udaje Ci się zdobyć lub zrobić?

Jeśli Twoim marzeniem jest lub byłoby wybudowanie pięknego domu, jak szybko by Ci spowszedniał? Ile czasu potrafisz cieszyć się wyjazdem na urlop w wymarzone miejsce?

Słońce albo deszcz. Upał lub mróz. Ciemno lub jasno.

W każdych warunkach ludzie osiągają sukcesy. Bez względu na pogodę, warunki, możliwości, okoliczności zewnętrzne, ludzie osiągają to, co sobie zaplanowali.

Inni nie osiągają nic. Dlaczego? Ano zazwyczaj dlatego, że wykorzystują warunki do usprawiedliwiania niechęci do działania. Nie mają czasu, zazwyczaj. Nie odpisują na smsa, maila, wiadomość, nie oddzwonią, bo nie mają czasu. Nie spotkają się z kimś, bo nie mają czasu. Nie wyjdą na dwór spotkać się z ludźmi, bo jest brzydka pogoda i pada deszcz.

Pomyśl sobie: gdy czytasz takie wymówki brzmią absurdalnie prawda? I pomyśl jeszcze: ile razy tak mówiłeś?

Nie będzie idealnych okoliczności. Nigdy. Zapamiętaj to. Jeśli chcesz coś osiągnąć i jeśli czekasz na sprzyjającą aurę, nigdy się nie doczekasz.